Diagnoza

Aby podjąć skuteczną terapię, konieczna jest diagnoza zaburzeń integracji sensorycznej, która stawiana jest na podstawie zebranych informacji, pozyskiwanych w trakcie kilku spotkań.

Wnikliwy proces diagnostyczny

Aby można było przeprowadzić efektywną terapię, najpierw trzeba postawić dokładne rozpoznanie. Diagnoza zaburzeń integracji sensorycznej składa się z poszczególnych części:

  • Wywiadu z rodzicami - terapeuta pyta rodziców o przebieg ciąży, poród, rozwój dziecka w pierwszych latach życia, przebyte choroby, preferowane aktywności oraz trudności z jakimi boryka się ich dziecko, pyta również o to jakie są ich oczekiwania względem terapii;
  • Kwestionariusze - rodzice wypełniają kwestionariusze będące uzupełnieniem wywiadu a dotyczą szczegółowych informacji na temat dziecka;
  • Obserwacja kliniczna - dziecko wykonuje zadania polecone przez terapeutę, które pozwalają wnioskować o jego napięciu mięśniowym, równowadze, koordynacji, planowaniu motorycznym, motoryce małej i dużej, pracy gałek ocznych, reakcji na ruch oraz reaktywności na bodźce sensoryczne;
  • Testy - wykonywane u dzieci, które ukończyły 4 lata, testy są standaryzowane i pozwalają określić poziom koordynacji, praksji, czucia ruchu, czucia własnego ciała, zdolności grafomotoryczne, percepcję dotykową i równowagę;
  • Omówienie diagnozy, podsumowanie, plan terapii - terapeuta przedstawia rodzicom wyniki badań, przedstawia plan terapii oraz ewentualne zalecenia do pracy z dzieckiem w domu. Każdy rodzic otrzymuje diagnozę pisemną.

U dzieci, które z różnych powodów nie są w stanie wykonać testów lub prób
z obserwacji klinicznej, przeprowadza się badanie
składające się ze spontanicznej obserwacji dziecka na sali terapeutycznej.

Copyright © 2023   www.integracja-sensoryczna.org. Produkcja www.FabrykaStron.eu
Na stronie stosujemy pliki cookies. Można dokonać zmiany ustawień cookies. Polityka Prywatności.