Terapia funkcjonalna

Terapia funkcjonalna nie jest odrębną forma terapii, ale swego rodzaju zlepkiem różnych metod. Jej zadaniem jest przywrócenie utraconych funkcji. Zależnie od potrzeb terapeuta dobiera właściwe ćwiczenia.

Terapia funkcjonalna

To specjalistyczne zajęcia terapeutyczne, których integralnym elementem w dążeniu do prawidłowego wzorca postawy jest nadanie i utrwalenie bądź przywrócenie utraconej funkcji. Wzorzec postawy to relacja segmentów ciała w przestrzeni - warunkowana integracją bądź dezintegracją napięcia tkanek miękkich i jakością wzajemnej korelacji tych struktur. Stanowi stabilizację dla umiejętności ruchowych i możliwości funkcjonalnych w sferze: lokomocji koordynacji wzrokowo-ruchowej funkcji wzrokowych funkcji oralnych - związanych z poborem pokarmu i nadawaniem mowy.

Zaburzenia w sferze postawy i lokomocji (wykluczając uszkodzenia mechaniczne) pozostają w ścisłym związku z dystrybucją napięcia i (zawsze!) mają wpływ na funkcjonowanie dziecka w pozostałych obszarach.

Terapeuta poprzez pracę nad strukturą, inicjując funkcję - projektuje możliwie prawidłowy wzorzec i fundament dla kształtowania precyzji. Ważnym etapem w procesie usprawniania (po przygotowaniu posturalnym) jest dobranie elementów terapii, tak aby zapewnić dziecku jak najlepszy rozwój funkcjonalny. W zależności od rodzaju zaburzeń/rozpoznania klinicznego/zaleceń lekarza i terapeutów uczestniczących w procesie usprawniania dziecka - wykorzystuje się elementy:

Funkcjonalnej diagnostyki i Terapii Ręki:

Dziecko z nieprawidłową dystrybucją napięcia posturalnego - bardzo możliwe, że w objawach pokaże również zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej. Organizm najczęściej tak to kompensuje, że staje się to wyraźnie widoczne już w pierwszym półroczu życia. Dlatego warto wiedzieć, a w razie wątpliwości pytać, co w danym przedziale wiekowym pozostaje normą, a co powinno niepokoić i czego nie wolno zostawić na później. Terapia Ręki koncentruje swoje działania na efektywnej pracy kończyn górnych.

Funkcjonalnej diagnostyki i Terapii Wzroku:

Jakość widzenia ma wpływ na rozwój kontrolowanych wzrokiem funkcji poznawczych, rozwój koordynacji wzrokowo - ruchowej, aktywność fizyczną, a także przekłada się na sferę społeczno - emocjonalną. Dlatego zaburzenia funkcji wzrokowych zarówno o etiologii okulistycznej jak i neurologicznej, generują nie tylko problemy z widzeniem, ale w bardzo dużym stopniu przekładają się na sferę rozwoju psychoruchowego dziecka. Terapia pomaga niwelować konsekwencje edukacyjne i sensomotoryczne, a także zapobiega utrwalaniu i pogłębianiu nieprawidłowych wzorców ruchowych powstałych wskutek występujących zaburzeń wzrokowych - pod warunkiem, że dziecko ma odpowiednio dobrane okulary korekcyjne.

Funkcjonalnej diagnostyki i Terapii Neurologopedycznej:

Dzieci z obciążonym wywiadem neurologicznym bardzo często narażone są na wystąpienie zaburzeń funkcji oralnych - związanych z poborem pokarmu i nadawaniem mowy. Wystąpienie objawów żywieniowych może wynikać z mechaniki danej czynności bądź konsystencji i faktury pokarmu, z którą dziecko sobie nie radzi, upodobań smakowych, a także zaburzeń przebiegu reakcji odruchowych. Nieprawidłowe czynności ruchowe narządów jamy ustnej przekładają się również na jakość artykulacyjną. Terapia koncentruje swoje działania na wspomaganiu i korekcie przebiegu funkcji oralnych. Funkcjonalna diagnostyka orofacjalna w oparciu o Test SMSE w świetle Koncepcji NDT SLT.