PNF

PNF zwana także metodą torowania, ze względu na swoją skuteczność jest jedną z najbardziej uznanych technik. Cechuje się całościowym podejściem do pacjenta oraz ukierunkowaniem na osiągnięcie celu.

O metodzie PNF (Prorioceptive Neuromuscular Facilitation)

PNF, czyli proprioceptywne nerwowo-mięśniowe torowanie (z ang. Proprioceptive Neuromuscular Facilitation), znane też jako metoda torowania, torowanie nerwowo-mięśniowe, bądź rozciąganie PNF (z ang. PNF stretching).

Zastosowanie metody PNF u dzieci:

- wady układu kostno-stawowego;

- skolioza/wady postawy;

- wady narządów ruchu;

- choroby nerwowo-mięśniowe (miopatie, rdzeniowy zanik mięśni, polineuropatie);

- mózgowe porażenie dziecięce;

- schorzenia rdzenia kręgowego;

- uszkodzenie splotu barkowego;

- dystrofia mięśniowa;

- urazy, kontuzje.

Zastosowanie metody PNF u dorosłych:

- po urazach, kontuzjach;

- operacjach, zabiegach (np. artroskopia, rekonstrukcja więzadeł, endoprotezoplastyka stawu);

- choroby układu nerwowego (np. SM, ch. Parkinsona);

- po udarach mózgu;

- zespoły bólowe;

- dyskopatia.

Wykorzystywane techniki w PNF:

- uczące ruchu i koordynacji;

- stabilizujące;

- rozluźniające;

- mobilizujące;

- przeciwbólowe;

- nauka chodzenia;

- usprawnianie funkcji wegetatywnych (mięśni twarzy, języka, funkcji połykania i artykulacji).

Biorąc pod uwagę doskonałe rezultaty osiągane przy terapii szerokiego spektrum schorzeń oraz liczne zalety rehabilitacji metodą PNF, oprócz czysto fizjoterapeutycznej funkcji, koncepcja PNF wykorzystywana jest też jako metoda prewencyjna.

Głównym celem terapii jest praca nad funkcją, której chory potrzebuje.
Wspólny wysiłek pozwala osiągnąć doskonałe efekty!

PNF